Huzur doldum resmen ya, ne güzel resimler varmış öyle

Mutluluk, özlem, hüzün... Bu fotoğrafların her birinde bambaşka duygular hissetmemek pek mümkün değil. Ne de olsa onlarla büyüyen şanslı nesiller arasındayız.

devamnı için görselelre tıklayınıoz

Hepimizin içinde eskiye özlem var. O yıllarda yaşamak, onların samimiyetiyle büyümek isterdik. Hayatını kaybeden Yeşilçam oyuncuları ise muhteşem filmleriyle hala hatrımızda. Bazen neşeyle bazen hüzünle çoğu zaman da özlemle anıyoruz her birini. Bize samimiyeti öğreten filmler çektiler usta oyuncular. Her biri bizim için çok özel ve anlamlı. Adile Naşitin o samimi ve içten gülüşünü her özlediğimizde çektiği onlarca filmin içinde buluyoruz kendimizi. Aklımıza ve kalbimize kazınan o kadar çok usta oyuncu var ki Yeşilçam’da…

YEŞİLCAM’IN SAMİMİYET KOKAN FOTOĞRAFLARI
Televizyonun yeni yeni evlere girdiği dönemlerde Yeşilçam filmleri izleyicileri ekranlara kilitliyordu. Her evde televizyon yoktu ve herkes evinde televizyon olan bir yakının evine televizyon izlemek için gidiyordu. 60’lar ve 70’lerde doğmuş olan neslin kuşağında popülerleşen bir eğlence olmuştur. Yeşilçam deyince hepimizin aklına gelen ilk isimler arasında Kemal Sunar gelir. Oynadığı birçok filmi ezbere biliriz. Çektiği filmler neredeyse kültürümüzün bir parçası haline gelmiştir. Bizim için çok büyük öneme sahip olan Kemal Sunal’ı çok özlüyoruz. Yeşilçam bir daha gelmeyecek.

. Bir daha kimse öyle filmler de çekemeyecek. Bu yüzden hepimizin içinde bunun buruk bir üzüntüsü var. Biz de Yeşilçam’ın samimiyet kokan fotoğraflarıyla şimdilerde yetinmeye çalışıyoruz. Fotoğrafların renkli olmasına gerek yok biz siyah beyaz fotoğraflarda da o renkleri görebiliyoruz. Kiminin çalışkanlığından, kiminin güzelliğinden, kiminin oyunculuğundan, kiminin de karakterinden etkilenmemek elde değil. Tekrar tekrar defalarca izlediğimiz Yeşilçam filmlerini sevmeyen yoktur. Değerimiz olarak kalan bu filmler nesiller boyunca aktarılacak gibi görünüyor.