Fakat Karin'in o an fark etmediği çok önemli bir şey vardı. Bu fotoğraf tam 34 yıl boyunca sürdürülecek geleneğin diğer birçok simgesel fotoğrafından biri olacaktı. Üç kardeş yaklaşık 34 yıl boyunca birlikte poz verdiler.
Bir sonraki yıl, doğum günü kutlaması onlar için sürpriz olmamıştı. Zaten fotoğraf çekilme anını bekliyorlardı. Asılan doğum günü panosunun önündeki üçüzler nasıl da kahkaha atıyorlar!
Çocuklar 3. yaş günlerinde fotoğraf çekilmek istediklerinde Karin bunu bir gelenek haline getirmeye karar verdi.
Dört yaşına bastıklarında, çocuklar ilk kez okula gideceklerdi. Çok hevesliydiler ve kısa sürede yeni arkadaşlar edindiler. Yeni öğretmenleri işte bu yaratıcı fotoğrafı çekti.
Üçüzlerin 5. yaş günü o kadar da eğlenceli geçmedi. Karin Parkinson hastalığına yakalanmıştı ve bir süredir çok sıkıntılı zamanlar geçiriyordu.
Kardeşler birbirleriyle gurur duyuyorlardı. Üçü de okulda gayet başarılıydılar. Özellikle Peter (soldaki) harika notlar almıştı.
Bu sevimli ufaklıklar göz açıp kapayıncaya kadar genç delikanlılara dönüştüler ve birbirleriyle uyumlu kazakları bu yıl ilk defa değişti. Kendi zevkleri vardı ve sevdikleri şeyleri giymek istiyorlardı.
Ne yazık ki, 8. doğum günü Karin'in büyüdüğü evde geçirilen son anın karesiydi. Bu fotoğraftan bir ay sonra gaz kaçağı yüzünden ev yerle bir oldu.
Bu yıl, Karin fotoğrafı çok sevdikleri komşuları Wilma ile çekti. Sıcacık bir evi olan tatlı bir bayandı Wilma. Fakat çocuklar bunca yıl yaşadıkları evi hala özlüyorlardı. 
Geleneğe yeni evlerinin bahçesinde devam edeceklerdi. Yeniden yaşayacakları bir yer olduğu için mutluydular. Çocuklar 10 yaşına basmıştı ve kendilerini çoktan yetişkin gibi hissediyorlardı.
Üçünün arasından kız arkadaşı olan ilk Peter olmuştu. Güzel konuşan sessiz bir çocuktu. Kardeşleri Mark ve Dennis ise iki küçük yaramazdı ve kızları hiç sevmezlerdi. 
Çocukların ortaokuldaki son yılları biraz talihsizdi. Mark ve Dennis heyecanla liseye hazırlanıyordu.
Peter'ın epilepsisi onun hayatını ciddi şekilde etkiledi. Kardeşleri liseye gidecekken, ailesi Peter'ı bir yıl daha ortaokula göndermeye karar verdi.
Her şey bir yıl yavaşlamış olsa da Peter gittikçe daha iyi oluyordu. Artık lisedeki kardeşlerinin yanına gidebilirdi.
Çalışkan Peter, lisede geçirdiği bir yılda kardeşlerinin seviyesine gelebilmek için çok uğraştı. Sonunda sınıfı atladı.
2000 yılına gelindiğinde çocuklar 16 yaşına basmışlardı. Bahsettiğimiz bu çocukların nasıl birer yetişkin erkeğe dönüştüğünü yüzlerinden görebilirsiniz. 
Çocuklar 17. ve 18. yaşlarını sorunsuz bir şekilde geçirdiler. Üçü de liseyi başarıyla bitirdi ve Peter her zamanki gibi mükemmel notlar aldı. 
Nöbetsiz geçen birkaç yılın ardından, Peter 19. yaş gününden hemen önce şimdiye kadarki en şiddetli nöbetlerden birini geçirdi.
Okullarından dolayı üçü de ülkenin farklı yerlerinde yaşamak zorundaydı. Tabi ki bu durum birbirlerine bu kadar yakın olmaya alışık üçüzler için üzücüydü.
2008 yılı, üçüzler için çalkantılı bir yıl oldu. Üçü de okullarını bitirmiş ve hedeflerine ulaşmıştı. Herkes gibi onlar da geleceklerini sevdikleriyle paylaşmayı seviyordu. 
Sonraki üç yıl boyunca, annelerinin bakımıyla ilgilendiler. İniş ve çıkışlarla dolu bir dönemdi. Ancak aile birbirine sıkı sıkıya bağlıydı ve birbirlerinden sürekli destek aldılar. 
2012 yılının ilkbaharında Karin kolon kanserinden öldü. Ev ise çocuklara miras kaldı; onu bırakamazlardı. 
Peter çok mutluydu; çılgınlar gibi mutlu bir babaydı artık. 2013 yılının 23 Nisan'ında Noah isimli oğlu dünyaya geldi.
30. yaş günlerinde büyük bir parti verdiler. Yalnızca 30 yaş bir dönüm noktası olduğu için değil, aynı zamanda Peter (solda) 3 kardeşin içinde ilk evlenen kişi olduğu düzenlemişlerdi bu partiyi. Suzan onun güzeller güzeli karısıydı ve Peter önünde onu bekleyen geleceğine hazırdı.
Galerinin sonundaki Bu fotoğraf, kardeşlerin bir arada bulunduğu son fotoğraf. Üç kardeş bu geleneği sonuna kadar sürdürmek istemişlerdi fakat Peter için bu son beklenenden daha erken geldi. 
Bu fotoğraf, kardeşlerin bir arada bulunduğu son fotoğraf. Üç kardeş bu geleneği sonuna kadar sürdürmek istemişlerdi fakat Peter için bu son beklenenden daha erken geldi. 
